’A CHIANALEA Vìculi e vviculeddi, facci scuri di fìmmini, casùpuli chi ppari nàssciunu mi si spècchiunu nta mmari comu p”a fantasìa di nu pitturi. E bbarchi suprasutta, crïaturi quasi a’ nura chi gghiòcunu a cchiappari, a mmucciunedda, mentri l’undi chiari si fannu rrosa, càngiunu ’i culuri… O puisìa, puisìa prufunda r”a Chianalèa, o tempu chi ssi nganna scrutandu u cori e ’a paci ch”u circunda, piscandu ’i nta nu scògghiu cu la canna srramenti u suli va calandu e ll’unda, l’unda r’u mari canta ’a ninna nanna.
1 commento:
’A CHIANALEA
Vìculi e vviculeddi, facci scuri
di fìmmini, casùpuli chi ppari
nàssciunu mi si spècchiunu nta mmari
comu p”a fantasìa di nu pitturi.
E bbarchi suprasutta, crïaturi
quasi a’ nura chi gghiòcunu a cchiappari,
a mmucciunedda, mentri l’undi chiari
si fannu rrosa, càngiunu ’i culuri…
O puisìa, puisìa prufunda
r”a Chianalèa, o tempu chi ssi nganna
scrutandu u cori e ’a paci ch”u circunda,
piscandu ’i nta nu scògghiu cu la canna
srramenti u suli va calandu e ll’unda,
l’unda r’u mari canta ’a ninna nanna.
Posta un commento